بررسی ظرفیت های تعامل ژئوپلیتیکی میان ایران و کشورهای حوزه دریای سیاه (2013-1991)

بررسی و تجزیه و تحلیل مسائل جغرافیایی، از دیدگاه ژئوپلیتیکی منطقه‎ای و برون منطقه‎ای از اصول سیاست خارجی و شرح وظایف لاینفک هر واحد سیاسی است. زیرا مناطقی که در معادلات بین‎المللی ایفاء نقش می‎کنند، کشورهای آن مناطق هم به عنوان بازیگران اصلی در عرصه جهانی مطرح می‎باشند و می‎توانند با تاثیر‎گذاری خود در معادلات سیاسی، اقتصادی عرصه‎های منطقه و جهان را تحت‎الشعاع قرارداده و به نفع خود سامان دهند. حوزه دریای سیاه با توجه به تغییرات بنیادین در این منطقه به لحاظ جغرافیایی به‎عنوان یکی ازحلقه‎های پیرامونی حائز اهمیت ایران به‎شمار می‎رود که ایمن سازی وگسترش مناسبات ایران با کشورهای واقع در این حلقه و نیز کشورهای عضو سازمان همکاری‎های اقتصادی دریای سیاه تامین منافع ملی ایران را به عنوان یک قدرت نوظهور منطقه‎ای و جهانی به‎دنبال خواهد داشت. تحقیق حاضر در پی آن است که، با مطالعه دقیق در این حوزه ژئوپلیتیک، مقدمه اتخاذ تصمیمات درست در راستای تامین منافع ملی از طریق افزایش ظرفیت‎های تعامل ژئوپلیتیکی ایران و کشورهای ساحلی حوزه دریای سیاه را ایجاد نماید. نتیجه تحقیق بیانگر آن است که ژئوپلیتیک خاص ایران تاثیر به سزایی در برقراری روابط تعاملی با کشورهای حوزه دریای سیاه، در زمینه های مختلف دارد و از این طریق ایران می تواند به اهداف اقتصادی و سیاسی خود جهت توسعه روابط با کشورهای منطقه حوزه دریای سیاه دست یابد؛ به همین ترتیب ایران که خود صاحب یکی از بزرگ ترین شرکت های کشتیرانی جهان است، بایستی در اندیشه استفاده از امکانات دریای سیاه برای توسعه تجارت بین المللی خود باشد. کشورهای ساحلی دریای سیاه، در زمره مشتریان اصلی کالای ایران هستند؛ حضور ایران در دریای سیاه به گونه سریعی به توسعه بازرگانی بین المللی کشور نیز کمک خواهد رساند. همچنین عضویت ایران در سازمان همکاری‎های اقتصادی دریای سیاه یکی از عوامل مهم همگرایی در این منطقه به‎شمار می‎آید.